Emakume antzezleak

Nola moldatzen dira emakumeak antzerkian, telebistan eta zineman? Aktore eta zuzendari lanetan gizonezkoen baldintza beretan aritzen al dira? Agurtzane Intxaurraga, Aizpea Goenaga, Bea Egizabal eta Itziar Elias elkarrizketatu ditugu bideo honetarako.

Mailak: DBH

Proiektuak: EIMA 2.0. Herritarren ahotsak: transmisioa ikasgelan

Ikasgaiak: Balio etikoak

Gaiak: Genero-berdintasuna, Antzerkia

4,99 puntu 5 izarreko maximotik
333 iritzi guztira

Ikasleengan bultzatuko diren jarrerak

  • Emakume antzezleen historia eta esperientziak ezagutzeko interesa
  • Antzerkigintza genero-ikuspegitik lantzeko irrika
  • Gizabanako oro errespetuz tratatzeko asmoa. Denen iritziak arretaz entzun eta kontuan hartzeko borondatea
  • Sexu-diskriminazioarekin kritiko agertzea
  • Genero-indarkeriaren eta zapalkuntzaren aurkako jarrera aktiboa azaltzea

 

Bideoa ikusi aurretik

Aurre-ezagutzak aktibatzeko, gisa honetako galderak egin ditzakegu, bideoa euskal aktoreei buruz dela esanda:

-Nortzuk dira zuen gustuko euskal antzezleak? Zerrendatu (ea zenbat gizonezko eta zenbat emakumezko ateratzen diren).

-Zineman, telebistan eta antzerkian gizon eta emakumeen presentzia berdina al da?

-Telebistako hiru saio aipatu. Protagonista nagusia gizonezkoa ala emakumezkoa da?

-Protagonista gizonezkoa denean, zer motatako paperak izaten ditu? Eta emakumeak? Eta bigarren mailako pertsonaiak direnean? (superheroia, enpresaria, goi-burua / ama, alaba, emaztea, maitalea…)

-Aipatu hiru zinemagile gizonezko eta beste hiru emakumezko.

 

Bideoa ikusi aurretik, bideoan agertzen diren lau emakumeak aurkeztu ditzakegu, labur-labur:

 

Bea Egizabal. Lasarte-Oriakoa. Clowna eta ipuin kontalaria. Umorezko bakarrizketa feministak egiten ditu. Formatuko txikiko lanak egiten ditu, areto handietako zirkuitutik kanpo.

Bea Egizabal

Agurtzane Intxaurraga. Orozkokoa. Aktorea, baina batez ere zuzendaria: Hika antzerki taldeko zuzendaria. Talde handiekin egiten du lan, antzokietan. Euskal Telebistan aktore-zuzendari ere izan zen. Ikus Wikipedian.

Agurtzane Intxaurraga

Aizpea Goenaga. Donostiarra. Aktorea, antzerki-testu egilea, zuzendaria... denetik egin du, besteak beste filmak zuzendu. Antzerkian ez ezik, telebistan eta zineman ere aritu da. Ikus Wikipedian.

Itziar Elias. Azkoitiarra. Aktorea eta zuzendaria, batez ere antzerkian aritu da. EHAZE Euskal Herriko Antzerkizale Elkarteko idazkari ohia.

 

Bideoa ikusi bitartean

  1. Bideoa ikusi aurretik zituzten aurre-ezagutzak eta bideoa ikusi bitartekoak alderatu.
  2. Bideoan zehar ulertzen ez dena azaldu, eta behar beste aldiz ikusi. Hiztegi aldetik dituzten zalantzak argitu (kontuan izan bideoaren transkripzioa eskuragarri dagoela, Ahotsak Ikasgelan webguneko bideo-fitxako "Testua" atalean). Bideoa behar adina aldiz ikusiko dute, informazioari ahalik eta etekin handiena ateratzeko.

 

Bideoa ikusi ondoren

  1. Ulertu dutela ziurtatu. Zalantzak argitu.
  2. Bideoari buruzko hausnarketak eta iritziak partekatu:

    -Ezagutzen al zenituzten bideoko emakumeak?

    -Bideoan, Aizpea Goenagak botatzen duen galderari buruz hausnartu: “Mutila bazina zure burua zalantzan jarriko zenuke?”. Zinemagintzaz ari bada ere, esaldi hori bizitzako beste egoera batzuetara eraman al daiteke?

    - Bideoko emakumeek beti demostratu behar izan dute balio dutela. Zergatik? Gizonezkoen artean gauza bera gertatzen dela uste al duzue? Gelakideen artean gertatzen al da?

    -Emakumea eta gorputza beti bat doazela kontatzen dute: emakumea beti lirain, argal, gazte eta makillatuta egon behar dela. Gizonezkoen artean, aldiz, ez da gertatzen. Zergatik uste duzue mantentzen dela jarrera hori?

    -Zer da "genero-arrakala" zinemagintzan, telebistan edo antzerkigintzan? Ezagutzen al duzue genero-arrakalaren kontra agertu den profesionalik?

    -Zineman edo telebistan paperak lortzeko, emakumeek gizonezkoen gonbidapenak onartu behar izan dituztela kontatzen da bideoan. Zer lekutan uzten du horrek emakumea?

     

    Karanbola hirukoitza liburuan Eneritz Artetxek emakumeak euskal antzerkigintzan duen egoeraz jarduten du. Liburu horretan datozen datuen arabera, gizonezkoek baino emakume gehiagok egiten dituzte antzerki ikasketak, baina gero epe luzera gizonezko gehiago aritzen dira lanbidean. Adibidez, Donostiako TAEn (Arte Eszenikoen Tailerra) 1995etik 2018ra 215 emakume eta 124 gizonezko ibili ziren; Gasteizko TAEn emakumezkoak % 72 izan dira eta gizonezkoak % 28, baina gero eskola horretan bertan emakumezko profesionalak % 42 eta gizonezkoak % 58. Arrazoietako bat amatasuna izan ohi da. Agurtzane Intxaurragaren bideo-pasarte hau ikusi daiteke: Amatasuna, lan mundurako oztopo.

    Aipatzekoa da antzezpen munduan dagoen mailaketa ere: antzerkia da gutxien baloratzen dena;  dirua eta ospea telebistak eta zinemak ematen dute. Era berean, antzerkiaren barruan ere mailaketak daude: antzoki handietako zirkuitua dago (antzerki-programatzaileak, antzerki-kritikariak...) eta areto txiki eta alternatiboak (gaztetxeak, liburutegiak...). Ipuin kontalaritza, adibidez, eremu nahiko feminizatua da, haurrei zuzendutako kontu bezala ikusten delako. Bea Egizabalek eta Agurtzane Intxaurragak egoera zein den azaltzen dute bideo-pasarte hauetan: Antzerkia, anaia pobrea, Aretoko helduen antzerkia baloratuena eta Emakumea plaza publikoan.

    Bideo hauen bidez, oholtza gainean dabiltzan beste emakume batzuetan testigantzak ere ezagutu ditzakegu (gainera, proposamen pedagogikoak ere badituzte):

    - Emakume musikariak

    - Emakumeak bertsoen plazan

  3. Azken ekoizpena: Hainbat ekoizpen garatu daitezke, talde txikitan. Hiru adibide eskaintzen dira hemen. Ikasleek bat aukeratu dezakete edo ordezko bat proposatu, edo proposamen bat baino gehiago ere egin dezakete.

 

  • “Historia egiten”. Ikerketa proposatzen dugu, emakumeek historian zehar antzerkigintzan izan duten papera ezagutzeko, eta informazio-bilketa nahiko zaila dela egiaztatzeko. Bakarka edo talde txikitan egin daiteke eta bakoitzak historiako aro ezberdin bat aukeratu dezake.

Antzerki unibertsalaren historian, mundu mailan oso baloratuak, aitortuak eta hedatuak izan diren gizonezko dramaturgoak agertzen dira. Emakumezko antzerkigileak eta aktoreak, aldiz, baztertu egin dira, ez dira liburuetan jaso izan. Hori dela eta, gaur egun zaila da emakumeek historikoki egindakoa erakusten duten dokumentu-iturriak aurkitzea, antzerkian ez ezik, baita gizarteko beste esparru eta jarduera guztietan ere. 

Beraz, generoa da emakumeen bizitzan eragiten duen faktorerik erabakigarriena. Agerian geratzen da emakumeek ere ekoizten dutela, baina generoen arteko botere-harreman asimetrikoek haien lana isilarazi egiten dute.

Bidea errazteko, hona hemen ikertu daitezkeen aro batzuk:

  • Emakumeak antzerkigintzan Aintzinaroan: emakumearen papera antzerkigintzan Egipton, Grezian eta Erroman.
  • Erdi Aroa: emakume juglareak.
  • Erdi Aroa: gizonezkoak emakumeen paperak antzezten.
  • Comedie Française (XVII): Madeleine Bejart eta Marie Champmesle antzerkigileak
  • Espainiako Urrezko Aroa (XVI-XVIII): Antzerki herrikoia komedia-korraletan. Antzezle famatuak: La Calderona, La Caramba, Rita Luna, María Ladvenant y Quirarte, La Tirana…
  • Espainiako Urrezko Aroa (XVI-XVIII): Emakumeek sortutako antzerkia, Katalina Eleizegi, Ana Caro Mallen de Soto, Sor Marcela de San Félix…
  • Emakumea arabiar antzerkigintzan.

 

Informazioa batu ostean, gaiari buruzko aurkezpen txiki bat prestatuko dute. Amaieran, informazio-bilketari buruz ere hausnartu dezakete denen artean: zer baliabide erabili dituzten, informazio-iturriak lortzeko zailtasunak izan dituzten, zerk erakarri duen euren arreta…

 

  • “Bestearen azalean”. Ikasleak antzezle bilakatuko dira, eta beraiek sortutako antzerki-esketx txikiak antzeztuko dituzte. Gaia: emakumezko aktoreak, egoera konplikatuetan.

 

Bideoan, emakumezko antzezleek gizonezkoek baino askoz ere presio handiagoa dutela aipatzen da: lirain egon behar dute, polit, argal, gazte, makillatuta joan, takoiak erabili… Gainera, paperak lortzeko egin behar dituzten “faboreei” buruz ere hitz egiten da. “Fabore” horiek gizonezkoek eskatutakoak izan ohi dira.

2021ean "Gaztea, argala eta liraina izan behar duzu… emakumezkoa bazara” artikulua argitaratu zuten Argia aldizkarian, eta bertan euskal komunikabideetako hainbat emakumek jasandako tratua salatzen da. Me Too mugimendua (#MeToo, euskaraz: "Ni ere bai"), sare sozialetan modu biralean hasitako mugimendua, ere aipagarria da. 2017ko urrian, sexu-erasoak eta sexu-jazarpena salatzeko sortu zen, AEBetako Harvey Weinstein zinema-ekoizle eta exekutiboaren aurkako sexu-abusu salaketen ondorioz.

Bost-sei laguneko taldetan banatu, eta horrelako egoerak erakusten dituzten antzezlan txikiak egitea proposatzen dugu: edertasun kanonekin lotutako egoerak, abusu-egoerak... Taldean gidoia idatzi, eszenografia pentsatu, eta, ondoren, hiru kidek antzeztu dezakete. “Zapalduen antzerkia”ren metodologia erabili daiteke horretarako.

Gutxienez hiru pertsonaia egongo dira:

  1. Protagonista: emakumezkoa izango da. Arazo bat izango du, gatazka bat.
  2. Zapaltzailea: protagonistaren arazoa sortzen edota elikatzen du.
  3. Laguntzailea: protagonistaren "aliatua" izango da.

 

Adibidez: Maria da protagonista. Zuzendari arrakastatsu batek afaltzera gonbidatu du, eta joan ala ez erabaki beharko du. Berak pelikularako papel bat lortu nahiko luke, baina ez du gizon hori batere atsegin. Bere pisukide batek gonbidapena onartzeko esaten dio eta besteak, berriz, ezetz.

 

Zapalduen antzerkiaren ezaugarrietako bat hauxe da: lehenengo, antzezlana gaizki bukatzen da beti, eta gero, publikoak lagunduta, beste bukaera bat bilatzen zaio. Ipini dugun adibidearekin jarraituta: Mariak zuzendariarekin geratzea erabakiko du, baina oso gaizki sentituko da, etsita, ez delako benetan egin nahiko lukeena. Ondoren, publikoaren proposamenak kontuan hartuta, antzezleek beste bukaera bat antzeztuko dute: Mariak ezetz esango dio gonbidapenari, eta ahaldunduta sentituko da.

Antzezlanak egin ondoren, sentipenei buruz hitz egin dezakegu:

-Zer sentitu duzue gidoia prestatzean?

-Zer sentitu duzue antzezle moduan?

-Zer sentitu duzue publiko moduan?

 

  • “Sormena lagun”. Ikasleen irudimena martxan jartzeko garaia da. Abiapuntu moduan film labur bat ikusi ostean, gai horren inguruko podcastak sortuko dituzte.

 

Leading Lady Parts Erresuma Batuko BBCk estreinatu zuen film laburra da eta telebistaren industriako genero-ezberdintasuna jartzen du agerian. Filmean hainbat antzezle famatu agertzen dira eta interpretazioaren munduan nagusi den sexismoa nabarmentzen dute, casting bat irudikatuz.

Castingeko arduradunek hainbat baldintza jartzen dizkiete antzezleei: argalagoak izatea, makillatuta joatea... Gaur egun zinemaren eta telebistaren munduan nagusitzen jarraitzen duten estereotipo matxista krudelak nabarmentzen ditu, oso modu esajeratuan.

Ikasleei eskatuko zaie arreta ematen dieten egoera guztiak apuntatzen joan daitezela, gero denen artean eztabaidatzeko eta hausnartzeko. Mota honetako galderak ere egin daitezke:

-Nola sailkatuko zenukete film hau? (Komedia, drama, parodia...)

-Zer sentipen sorrarazi dizue? (Barregura, pena, haserrea...)

-Castingeko arduradunak bi emakumezko eta gizonezko bat dira; emakumeak dira okerrenak. Berdin funtzionatuko al luke hiru gizonezko balira? Zergatik?

-Esajeratuegia da, gordinegia (pentsatu arren, halakoak ez dira aurpegira esaten, politikoki zuzenak izateko)... Sinesgarria al da, ala surrealista (gizon bat hartzea emakume baten rolerako, arduradunetako bat beltza izanda beltzen kontra agertzea...)?

-Zer iruditu zaizue bukaera (neskak gezurra esatea, castinga ondo joan zaiola)?

-Zein da filmaren helburua? Zuen ustez, lortzen al du helburua?

-Zerbait aldatzekotan, zer aldatuko zenukete? Egin proposamenak!

 

Talde txikitan banatuta, ikasleek sormena aktibatzeko aukera izango dute. Proposamena audio-podcastak egitea da. Podcasteko gaia castingak izango dira. Informazio gehiago izateko, ikasleek ikerketa txiki bat ere egin dezakete: benetako casting-iragarkiak bilatu, emakumezkoen eta gizonezkoen profil-eskaerak konparatzeko.

Podcastetan aurkezle (multzo) bat izaten da eta gai zehatz baten inguruan eztabaidatu ohi da. Aurkezleaz gain, baliteke beste laguntzaile batzuek ere parte hartzea podcastean. Hori bai, gaur egun era askotako podcastak daude. Casting baterako aholkuak izan daitezke, castingei buruzko benetako elkarrizketa bat aktore bati, izena eman nahi ez duen emakume baten fikziozko testigantza, asmatutako narrazio bat... erabili irudimena!

Gidoi txiki bat prestatzea komeni da betiere, nahiz eta gero inprobisazioa erabili. Grabatzeko orduan, garrantzitsua da oihartzunik gabeko toki isil bat eta grabagailu on bat aukeratzea (eskuko telefonoa erabili daiteke) eta hitz egiteko txandak errespetatzea. Podcastak luzeak izan ohi dira, baina kasu honetan 15 minutuko muga izango dute, gero gelan entzun ahal izateko. Gehien gustatu zaizkienak sare sozialetan ere partekatu ditzakete gero.

 

 4. Ekoizpena partekatzea. Ahozko aurkezpena, antzezpena edo grabaketa egingo dute ikasleek, euren lanaren emaitzak gelakideei ezagutarazteko.

 

Ebaluazio-irizpideak

Ikasleen autoebaluazioa. Ikasleek autoebaluazioa egiteko, egin ditzakegun galderak:

Edukiari buruz

  • Ea gaiak bere interesa piztu duen.
  • Ea gaiari buruz ikasi izanaren sentsazioa duen: gutxi-zerbait-dezente-asko.

Ikaste-prozesuari buruz

  • Ea bideoa eta testigantzak baliagarriak gertatu zaizkion.
  • Ea ikaste-prozesua gustukoa eta eraginkorra izan den berarentzat.
  • Ea informazioa bilatzeko arazorik izan duen edo erraza gertatu zaion.
  • Ea guztira informazio berri asko jaso duen eta hausnartzeko balio izan dion.

 

Bere komunikazio-gaitasunei buruz

  • Ea iritzia lasaitasunez emateko aukera duen ala zailtasunak izan dituen.
  • Ea ahozko ekoizpenean lasai sentitu den eta nahi zuena azaltzeko gai izan den.
  • Ea pozik dagoen ekoitzitako lanarekin.

 

Talde-lanari buruz

  • Ea talde-lanean eroso sentitu den eta aberasgarria gertatu zaion.
  • Ea ondo baloratzen duen talde-dinamika ala arazoren bat izan duen.

 

Irakaslearen ebaluazioa. Irakasleak ikasleak ebaluatzeko, kontuan har ditzakeen irizpideetako batzuk:

  • Ea bideoetako testigantzen garrantziaz jabetu den eta interesa erakutsi duen.
  • Ea enpatiarik erakutsi duen bideoko pertsonekin.
  • Ea emakumezko antzezleen historia eta haiek historian zehar eskuratutako lorpenak ezagutzen dituen.
  • Ea emakume eta gizonen arteko eskubide-berdintasunaren aldeko jarrera argiak adierazten dituen, haien orientazio afektibo-sexuala edozein izanik ere.
  • Ea hainbat eremutan (publizitatea, informazioa, txisteak, eskola eta abar) emakumeari buruz ageri diren gizarte-estereotipoak biltzen eta aztertzen dituen.
  • Ea emakumea gutxietsi eta diskriminatzea dakarten estereotipo, aurreiritzi eta rolak baztertzen dituen.
  • Ea kultura-elementuen (estereotipoak, rolak eta abar) eta emakumeen diskriminazioaren arteko lotura azaltzen duen.
  • Ea sexu-diskriminazioaren eta indarkeriaren aurkako jardunak proposatzen dituen.
  • Ea kulturgintzan dabiltzan emakumeei buruzko informaziorik bildu duen eta haien aldarrikapenak barneratu dituen.
  • Ea ikaskideekin eztabaidatuz gogoeta egin duen emakumearen egoeraren inguruan eta eskolan zein gizartean duen ikusgaitasunaren inguruan.
  • Ea emakumea gutxiestea, diskriminatzea eta/edo haren aurkako indarkeria sustatu eta justifikatzea dakarten estereotipo, aurreiritzi eta rolak gaitzesten dituen.
  • Ea ikerketan informazioa lortzeko gaitasuna erakutsi duen, iturriak bilatzeko orduan.
  • Ea informazio hori bere gogoetak eta ikuspuntua egituratzeko edo eraldatzeko erabili duen.
  • Ea talde-lanean ondo moldatu den, berdinen arteko harremanean iradokizunak eginez eta ikaskideen iritziak errespetatuz.
  • Ea bere iritziak eta hausnarketak partekatu dituen, horretarako txanda errespetatuta.
  • Ea ahozko ekoizpean ondo moldatu den, komunikatzeko gai izan den.

Agurtzane Intxaurraga (Orozko, 1966): Neskato bat, 19 urtegaz, antzerkigintzara dedikatu gure dauena, pff, ba, nire gurasuei hori gogorra egin jakuen, eta pentsetan dot be bai herrin bolo-bolo ibili zala be bai, ez? Ordun, ya hortik hasite ya gogorra ixen zen, ze ziur nau mutille ixen banintz, ba, beste modu batera igual ikusiko zala, ez?

Aizpea Goenaga (Donostia, 1959): Zorionez, nik amangandik jaso nuen eta amonarengandik, ba, aurrera egitearen… bueno, ba, indar hori. Zorionez, aldamenean euki ditut lagunak momentu askotan gure egoeraren aurrean reflexio bat egin eta aurrera bultzatu nautenak. Elenak esan zidan gauza bat beti gelditu zaidana: "Mutila bazina, zure burua zalantzan jarriko zenuke? Ez, ezta?". Ez. Ba, orduan, aurrera!

Agurtzane Intxaurraga: Eta gero, telebistan hasi nintzanean, Goenkalen, nire lehenengoko hiru hilabeteak gogorrak gogoratuten dodaz. Oraindik gogoratuten dot nire lehenengoko hiru hilebeteak han platora joaten nintzanean edo aktoreak zuzenduten hasi, askok zalantzan jarri auen nere balioa. Orain, momentu honetan, ikaragarri lagun... osea, esan nahi dot, lagun ona beti izan da, baina errespetu handia zor dosten aktoreak. Ez? Baina momentu horretan: "Nor da neskatotxu hau? Ze iten dau ni zuzenduten?". Ez? Izen handiko aktoreak ya. Eta, bueno, hori ere bai, bai, gogorra.

Aizpea Goenaga: Eta egia da, ba, gauza askotan enfrentatu beharrean edo konbentzitu edo pedagogia egin beharrean, nik pedagogia… eta nere inguruko emakumeak, Elena, Kontxu, Mireia... osea, gure inguruan egon diren emakumeak egin dugun pedagogia eginaz izan da. Osea, ez genun beste erremediorik. Eginaz aurrera egin, ez? Eta eginaz eraiki eta eginaz presentzia eduki eta aldarrikatu eta geure lekua egin.

Ainara Ortega (Hernani, 1980): Gizonezkoa eszenatokian iten zaigu... edozein txantxari parre iten diogu, ez? Txantxak, adibidez, edo hitz egiteko moduak, aurkezpenak edo hitz batzuk edo... eta emakumea beti gaude epaitzeko pronto.

Aizpea Goenaga: Ez da inundik inora erreza izan. Eta txorakeria asko aguantatu behar izan ditugu, itsusikeria asko...

Agurtzane Intxaurraga: Eta bai, sentsaziñoa izin da beti, beti demostretan egon behar izan dodala nere balioa. Eta horrek zer dakar? Ba… ba norberari asko exijitzea, bai, eta saiatutea zure lana, ederraz aparte, perfekziora jotzea. Etengabe.

Bea Egizabal (Lasarte-Oria, 1971): Gero ere hori da oso kuriosoa batzutan ze aurpegi de… "ba gustatu zait". Eta ya… Hor atzekalde… ondo, porke gustatu zaizu, baina atzekaldean dago "ez nuen inolaz ere espero". Porke esaten dezu “hogei urte lanian... honbre, pues, zerbaitegatik iraun det”, baiño…

Agurtzane Intxaurraga: "Hau zuk in dozu?". Ezin da izin. Osea, zuri hau… zuk hau ez dakizu iten".

Bea Egizabal: Oso ona bada, “eske ez du emakumea ematen”, ze klaro, porke emakumeak... ez du... mezuak dira, jaso ditugunak.

Aizpea Goenaga: Nik gogoratzen dut hasi nintzenean gaztetan Madrilera ikastera joan nintzanean, oso ohikoa zen papelak lortzeko, ba, jendearekin, edo batekin edo bestearekin, ba, onartu behar izatea... “No, eske halakok gonbidatu nau afaltzera eta ez dakit zer eta ordua, ba, igual papel bat lortuko dut” eta esaten duzu “Barkatu? Papela lortuko duzu aktore ona zealako, ez afaltzera joateagatik eta...”.

Itziar Elias (Azkoitia, 1980): Orokorrien, aktore izetien zean, ez? baldintzatan beitzen hasiko bagiñeke bakarriken, eskatzen debenin “beher da aktore bat” eta ya hasten die “emakumie, hainbeste neurtzen duna, hainbeste pixatzen duna, holako illie, ez dakit ze...”. Eta, ondoren, beste anuntzixo bat: “aktore bat, gizona, hainbeste adiñekue…” y poco más. Iguel zeoze esango dizu… “deportista”, bueno, holako zeoze ipiniko dizu, bai? Baiño eske neskana dijue... sujetadoreko tallie ez badu ipintzen, ondo.

Agurtzane Intxaurraga: Bai pentsetan dot urteakaz hori aldatu dala, baiño ez hainbeste berez. Ze andrazkoak beti  –edo neskatoak beti– imini behar izen dogu gure gorputze, ez? eta gorputz barik ez gara… gutxitan heldu gara lekutara. Gorputzek asko lagundu dau, edo kontra egin dau. Batez be telebistan, esate baterako, edo zinean.

Itziar Elias: Euskal Telebistan´e egunero ikusten da, e? Egunero-egunero ikusten da. Nik… ez dakit, zenbat ikusten ditteu sekule takoirik ez debenak... beti takoiekin! Eta aldemenin gizona zapatillekin.

Bea Egizabal: Nork desiratzen du eta nor da desiragarri? Zu hezitua bazaude desiragarri izateko… baina ez zu, sistema guztiak ya eman du emakumeentzako papera. Desiragarritasuna, gainera, baldintza zehatz batzukin: gaztea, pun, pan, argala, sin esto, sin lo otro... osea, pun. Pues nun jarriko da fokoa? Desiragarria izan behar dun horretan, porke desiratu behar dunak egin dezake nahi duna.

Itziar Elias: Baina ez da errexa, ez da errexa, ama izetie eta antzerkixen segitzie ez dan errexa bezela, e. Azkenien antzerkixen gabiltzenak lan orduengatik... ez da errexa. Ezta errexa famili bat mantentzie egoera hortan. Askotan geurekin eramaten ditteu hara eta honea... eta ez da errexa. Baiño, bueno, eiñ ahal da. Osea, nahi det esan, errexa ez izetik ez du nahi esatie ezin dezunik ein. Eta nik uste det gizon askoren zea dala, ez, "eske hau ama da, ordun ez".

Agurtzane Intxaurraga: Askoz papel gutxiago egon dire andrazkuentzako betidanik. Beti izen dire amak eta nobiak edo lagunak. Edo maitalea. Edo prostituta. Eta adin batetik aurrera egia da, antzerkian askoz gitxio e, baina orain arte zinema eta telebista... ez dago adineko andrazko batentzako hola… papel protagonista. Dagoz kontauta, ez?

Aizpea Goenaga: Adinean aurrera zoaz eta ez duzu existitzen, eta… bai, ba zaila da.

Agurtzane Intxaurraga: Jarraitu behar dugu izaten ederrak, beti, nahiz eta 57 urte euki. Eta hori zigor haundia da.

Itziar Elias: Gaur egun ez dauzkeu, zoritxarrez, adin batetik aurrera oso emakume gutxi daude hamen lanien hontan. Ya gehixenak lagatzen jun die, ba, hori, ba ya gazte izetiei laga... gazte eta estereotipo hortan nola ez zien sartzen, merkatu zea hortan nola gabiltzen, ya ez zien sartzen, lanik ez zeben topatzen, atzera jun die gelditzen… eta ez debe mantendu lan hau. Ordun, klaro, oin dazkeunak die oso gutxi.

Aizpea Goenaga: Zorionez, deitzen ez digutenean guk sortzeko gaitasuna daukagu eta nik alde horretatik aurrera egin dut.

Agurtzane Intxaurraga: Referenteak behar doguz be bai, eta horrek emoten doste korajea esateko: benga!

Itziar Elias: Euskal antzerkire etorriko bagiñeke, aldatzen da erabat nere prespektibie. Hemen famili txiki bat gea, danok ezautzen gea. Eta emakumik hitze badaukela iruditzen zat.

Ainara Ortega: Nik uste det bai edo bai sorkuntzatan ere emakumek ya beste leku bat hartzen ari diala, nik uste det, Euskal Herrin, e? Eta paperek badutela zer esana eta badutela traman garrantzia. Ez?

Agurtzane Intxaurraga: Andrazko asko idazten hasi dira eta hor jartzen dozu balioan beste eredu batzuk eta beste bizitzeko modu batzuk, beste modu baten portatzekoak. Ez? Geu izan gara gutaz hitz egiten hasi garenak, ze oiñ arte iñok ez dau iten izin. Ba, ordun, andrazkoak hasi gara esaten: “E, e, nik gure dot hitz egin amatasunaz, gure dot hitz egin hilerokoaz, gure dot hitz egin sentiten dodanaz zu zoazenean ez dakit nora” edo... Eta, orduan, pues ereduak ere aldatzen joan dira. Baina azkenean, ba, reboluzio hori, ba, geuk egin behar dogu eta saiatu behar dogu reboluzio edo berdintasun feminista horretara gizonezkoak ekarten be bai. Hau ez da bakarrik andrazkoen lana.

Itziar Elias: Baiño egixe da halare gauze asko daudela lantzeko, gauze asko daudela ikuspegixe aldatzeko, gauze txiki asko daudela eta goixen, zuzendari haundixetan, oso-oso emakume gutxi dazkeula, eta horrek esanahi bat badauke.

Agurtzane Intxaurraga: Zuzendari zarenean, ekipo haundiekin lan egin behar duzu, eta askotan, urte askotan, gizonezkoak izan dira; igual eszenatokikoak ez, baina eszenatoki inguru guztia, inguru guztia, gizonezkoa izan da. Ni behintzat orain ez naiz sentitzen inolaz ere baztertua, ez? Ba igual urteakaz be bai ba, bueno, ba jentea badoa zure lana baloratzen edo, eta hori ez dot sentitan orain, ez? Baina atzera eginda, bai, jabetuten naiz ez dala batere erraza izan. Eta hemen mantentzea ere ez da erraza.

Bea Egizabal: Zuzendari gehiago... baino bueno... ardura postuak emakume batek borrokatzeko… puff… eske sistemak bapatean aterako ditu –ez dakizu– atzapar pilla, hau kontrolatzeko, ez pasatzeko, eta bat utziko deu, bi igual ere bai, baina hiru emakume ya... se están pasando.

Agurtzane Intxaurraga: Berdintasuna, berdin izateko, zu orain hemen bazauz eta ni hemen, zuk galdu egin beharko dozu nik irabazteko pixka bat. Ordun, hor dago problema, ez? Eurak pribilejioak ez dabezela galdu nahi, jente askok ez dauz gure galdu, ze ez dauz ikusten beharrezko modure. Esaten dau: “A! Niri zuk egin daizune oso ondo iruditzen jat, baina niri ez kendu hau”. Eta, ordun klaro, eske inposiblea da berdintasuna egotea.

Utzi zure ekarpena

Gipuzkoako aldundia Kutxa Eusko Jaularitza