Zer gertatzen da euskararekin aisialdian? Kirolaren esparruan, adibidez? Zein dira euskararen arnasguneak?
Mailak: DBH
Proiektuak: EIMA 2.0. Herritarren ahotsak: transmisioa ikasgelan
Ikasgaiak: Euskara eta Literatura
Gaiak: Euskara, Aisialdia, Kirola
Ikasleengan bultzatuko diren jarrerak:
Bideoa ikusi aurretik:
-Zer egiten duzue denbora librean? Zein dira zuen zaletasunak?
-Egiten al duzue kirolik? Bertsozaleak zarete?
-Aisialdian zein hizkuntza erabiltzen duzue? (Euskara, gaztelania, ingelesa, frantsesa…). Zein egoeratan? Non hitz egiten duzue euskaraz eta non erdaraz?
-Zer esparrutan jotzen duzue gehien erdarara? Zergatik?
2. Kiroletako hitz teknikoak euskaraz esango ditugu (futbola, saskibaloia, pilota, txirrindularitza…), guztion artean zerrendatxo bat osatu arte. Adibidez, txartel horia. Ea zenbat hitz/kontzeptu ateratzeko gai garen!
Bideoa ikusi bitartean:
Bideoa ikusi ondoren:
-Zuek bizi izan al duzue bideoan kontatu dituzten esperientzien antzekorik? Kontatu.
-Zein dira euskararen arnasguneak zure herrian? (Gaztetxea, dantza-taldeak, musika-eskola, bertso-eskola…)
-Zer hitz erabiltzen dituzue gaztelaniaz/frantsesez eguneroko bizitzan? Eta ingelesez? (Youtuber, flow…). Zergatik jotzen dugu beste hizkuntza batzuetara?
-Zuen ustez, euskara nahikoa erabiltzen/entzuten al da aisialdian?
-Euskara lotzen al duzue dibertitzearekin eta gozatzearekin?
-Euskararen normalizazio-prozesuaz dihardugunean, zertaz ari gara? Zer suposatuko luke normalizatzeak? Beharrezkoa al da? Zergatik?
-Normalizatuta ez egotearen arrazoiak (hizkuntza txikia, bi hizkuntza hegemoniko, arrazoi politikoak…)
Euskararen historian sakondu nahi izanez gero, Euskararen kontrako neurriak eta Euskara eta zentsura bideoak ikus daitezke.
4. Azken ekoizpena: Hainbat ekoizpen gara daitezke. Hiru adibide eskaintzen dira hemen. Ikasleek bat aukera dezakete edo ordezko beste bat proposatu, edo proposamen bat baino gehiago ere egin dezakete.
Aukera bat behaketa ikastetxean bertan egitea da, atsedenaldietan eta ikastetxe kanpoan (irteterakoan eta sartzerakoan). Beste gela batzuetako ikasleen jarduna behatzea, alegia, haiek konturatu gabe. Helburua ikasleen elkarrizketak zer hizkuntzatan izaten diren jakitea da, ikasgeletatik kanpo daudenean.
Ikastetxean euskararen erabilera neurtzeko taula hau erabil dezakete ikasleek:
Tokia:
Eguna:
Ordua:
Neurtzailea(k):
Hizkuntza |
|
Maila |
|
|
|
Hizketan |
|
|
Irakaslea gertu |
|
Euskara |
Erdara |
DBH1 |
DBH2 |
DBH3 |
Batxi |
Neska |
Mutil |
Biak |
BAI |
EZ |
x |
|
|
x |
|
|
x |
|
|
|
x |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Behaketa baliogarria izateko, inportantea da beste geletako ikasleek zertan ari garen ez jakitea; bestela, elkarrizketako hizkuntza alda dezakete eta behaketak ez du zentzurik izango. Binaka egin daiteke lana (disimulatzeko errazagoa). Behaketa bakoitzeko taula bat bete ohi da, eta entzundako elkarrizketa bakoitzeko lerro bat, X-ak markatuz (adibidea taulan). Ikasle-bikote bakoitzak taula bana bete dezake, eta 10 elkarrizketa behatu.
Ikastetxean ez ezik behaketak beste toki batzuetan ere egitea litzateke onena. Horretarako, taula egokitu egin beharko litzateke (mailaren ordez adin-tarteak ipini eta irakasleen ordez, ea elkarrizketan haurrik dagoen, adibidez, horrek erabilera baldintzatu ohi duelako). Ikus Soziolingusitika Klusterrekoek euskararen kale-neurketak egiteko darabilten taula, 5. orrian.
Zer egin dezakegu neurketetako emaitzekin? Ikasle-bikoteek behaketak toki desberdinetan egiten badituzte (adib., ikastetxea, herriko plaza, kiroldegia, gaztelekua, musika eskola…) bakoitzak bere emaitzak izango ditu, eta hortik nork bere datuak eta estatistikak atera beharko ditu. Ikastetxean, euskararen erabilelari buruz, adibidez, datu hauek atera ditzakete:
-Zenbat elkarrizketak osatzen dute behaketaren lagina? Ikasle guztiak kontuan hartuta, ehuneko zenbat dira atsedenaldietan elkarrizketak euskaraz izan dituztenak?
-Zer mailatako ikasleak dira euskara gehien erabiltzen dutenak? Ehunekoak atera: DBH1ekoek ehuneko X, DBH2koek ehuneko X…
-Neskek ala mutilek egiten dute gehiago euskaraz gelatik kanpo daudenean? Neskek ehuneko X eta mutilek ehuneko X.
-Irakasleak gertu daudenean/ irakasleekin hitz egiten dutenean, euskara gehiago erabiltzen dute ikasleek?
Grafikoak egin ditzakete (ez badakite, Excellen eta Word-en grafikoak nola sortu azalduko zaie).
Egindako lana gelakideekin partekatzea izango litzateke azken pausoa. Ahozko aurkezpenak egingo dituzte, emaitzak ezagutarazteko: jasotako datuak eta ateratako ondorioak.
Ondoren, eztabaida-hausnarketa saioa ere antola daiteke:
-Zer moduz moldatu zarete behaketak egiterakoan? Erraza ala zaila izan da? Kontatu zuen esperientziak.
-Behaketen emaitzak espero zenituztenak izan al dira? Harritu al zaituzte zerbaitek?
-Nahikoa egiten al da euskaraz aisialdian? Non egiten da gehien/gutxien? Zein adinetako jendeak darabil gehien/gutxien?
-Badauka garrantziarik darabilgun hizkuntzak? Zergatik egin euskaraz? Hizkuntza normalizatua al da?
-Egin beharko litzateke ahaleginen bat hizkuntza-ohiturak aldatzeko? Erantzuna baiezkoa baldin bada, zer egin daiteke aisialdian euskararen erabilera bultzatzeko?
Bideoz grabatzea komenigarria litzateke (elkarrizketak egin aurretik, ikus jarraibide orokorrak), gero ikaskideei erakutsi ahal izateko eta materialarekin lanketak egiteko. Aukera bat: gero grabazioak Ahotsak.eus artxibora bideratzea (adibiderako, ikus: Donostiako ikastetxea eta Lekarozko institutua).
Ikasle/bikote bakoitzak egindako elkarrizketaren berri emango du gelan, aurkezpen txiki bat eginez. Horretarako, elkarrizketaren bideo-pasarte interesgarri bat aukeratuko du (5 minututik beherakoa). Hauek izan daitezke aurkezpeneko gida-lerroak:
Ikasleek grabazio guztiekin ikus-entzunezko bat osa dezakete (edizio-programak erabilita), herrian euskararen erabilerak dituen hutsuneak agerian uzten dituena edo/eta euskararen arnasguneei balioa ematen diena. Ikastetxean eta herrian zabal daiteke, sare sozialen bidez.
Talde bakoitzak bertso bana sortuko du errima horiekin, eta ondoren bertso hori ikaskideekin partekatuko dute. Nahi duten neurri eta doinua erabiliko dute. Jarrai ditzaketen pausoak:
Bertsoa umorea egiteko baliabide paregabea da. Girotzeko, eta ikasleak horretaz jabe daitezen, umorezko pare bat bideo-pasarte ikus ditzakegu (iturria: bertsoa.eus). Adibiderako: https://bertsoa.eus/doinuak/aita-san-migel-idurretako eta https://bertsoa.eus/bertsoak/16822-nazioarteko-egunen-asmatzaileen-topaketa
Ebaluazio-irizpideak:
Ikasleen autoebaluazioa. Ikasleek autoebaluazioa egiteko, erabil ditzakegun galderak:
Edukiari buruz
Ikaste-prozesuari buruz
Bere komunikazio-gaitasunei buruz
Talde-lanari buruz
Irakasleak aintzat har ditzakeen ebaluazio-irizpideak:
Kirola
Kike Fernandez de Pinedo (Gasteiz, 1961):
-Futbol partidotan edo saskibaloi partidotan zuk ikusten duzunean, joaten zarenean partidotara normalean, nahiz eta ikastola batekoak izan umeak eta hori dena, normalean erdaraz… erdara da nagusi.
Patxi Castillo (Bera, 1992):
-Ni orain ez naiz futbolean aritzen, baino leheno, aritzen nitzenian, ta sumatzen zen pilla bat: arbitro, fuera de juego. Jokoz kanpo da, ez? Eta orain partiduak ikustera joaten garenean ere bai joe, falta bat ikusten duzunikan… pues amarilla! Ze amarilla? Ta arrarua iten da, ez, txartel horia ateratzeko eskatzia? Iten da agitz arrarua ze ohitura, nik zer dakit, bai bideojokotan edo bai telebistan ikusi dugun futbol guzti hori beti erderaz izan dela.
Kike Fernandez de Pinedo (Gasteiz, 1961):
-Klaro ez baduzu landu, ez baduzu jaso inon hizkuntza informal hori, zaila da, eta orduan, dudarik gabe, indartsuago a doa gazteko askorentzat erdarara jotzea.
Patxi Castillo (Bera, 1992):
-Nik uste hala ere, ETBn Azkargorta euskeraz jartzea ere ona dela, ze gero berak euskaraz esaten dittuenak, ta gero gure artian jartzen gara Azkargortak bezala ez dakit zer… hitzak esaten badittuzu euskeraz, pues bueno. Ulertzen da, e. Jokoz kanpo erraten baduzu, ulertzen da… baina ez dakit.
Asier Retegi (Oiartzun, 1990):
-Terminologia bai, ba bueno gazteleraz nik uste… futbola komentatzen ari geanin ba “fuera de juego, falta, mano, tarjeta”… holakuk, baino euskeraz ari geala, e! Esan nahi det holakuk ibiltzen ttugu nahi gabe, nik ustet mundu guziyak iten dula, e. Txartel horia ta bueno, tarteka baten batek esango du biño gutxi izango dia.
Maialen Chantre (Bera, 1991):
-(Eta saskibaloiarekin lotutako arauak: pausuak egin dituen edo…) Horiek bai gazteleraz: “pasos, tiro libre”… Espresio horiek bai, gazteleraz esaten dire.
Beñat Altzelai (Leitza, 1999):
-Jokalarik, jokalarin bost posiziok, “base” ta, adibidez “base” euskeraz joko antolatzailea da, baino ez da esaten. “Base, escolta” ta… (eta gero arauak eta? Arauak, arau-hausturak…) Bai, arau-hausturak ta… bueno, ordun hor euskeraz pixka bat aitzen da, adibidez “pasos” beharren “urratsak” ta aitzen da entrenadoretatik ta baino... (entrenadoreengatik jasua dakizu zuk hori) bai, entrenadore batzuk.
Zuhaitz Gurrutxaga (Elgoibar, 1980):
-Bai kanpuan eta bai hemengo ekipuetan ere… azkenian entrenadore batek erderaz… gazteleraz hitz egiten zeban danak ulertzeko, kanpoko jendia be bazeualako… ta futbola bastante erderaz bizi izan dot. Igual Realian bizi izan dot bastante euskeraz…. Han bagenden jende bat e… baina han be entrenadoriak erderaz in biha zeban. In biha zeban ez dakitt, itten zeban.
Pettan Prebende (Donapaleu, 1986):
-Euskarak ze presentzia duen… zinez, ez bada entrenatzaile bat edo hezitzaile bat hortaz interesatua edo indarra eginen duena euskaraz egiteko ez du… izanen dira, izanen dira euskaldun batzuk talde horietan bainan kirola euskaraz egiteko berez neke, neke da.
Mikel Urdangarin (Gasteiz, 1971):
-Ikastolatan askotan ikusi dot nik futboleko entrenatzailea erdaraz egiten umetxoei. Extraeskolarrak datoz eta… ta balonzestokoana, bestiana ta, begirale guztiak erderaz. Ta esaten dot, baina zer da hau, baina? Osea, ikasi euskeraz, eta disfrutatu erderaz? Hori ez da bidia. Ta hori oso oso inportantea da, hori erruz aldatu behar da.
Euskararen arnasguneak
Imanol Epelde (Zarautz, 1977):
-Nik uste gaur egun hemen Zarautzen gazteen artian eta batez ere gaztetxia izango dala hola… gaztetxe ingurua izango dala euskal gune naturalena edo hegemonikoena, adi bidez, euskera hizkuntza bakar bezela bizi dana, ez?
Maddi Sarasua (Itsasu, 1995):
-Itsasun hasteko ikusten dut euskarak lortu duela erakargarritasun bat gaztetxean eta dantza taldean. Izan dira pertsona batzuk be lortu duten hoien ingurunea euskalduntzen, eta azkenean dira mugitzen diren gazteak eta beraz erakarri dituzte eta…
Maite Quintanilla (Soraluze, 1989):
-Ez dakit musika-eskolan inguru hori eta dantza taldia be bai kokatuko nittuzke euskerazko arnasgune bezela.
Leire Barbier (Aiherra, 1988):
-Tttipi bat hasten denean gure dantza taldean dena da euskaraz.
Maite Quintanilla (Soraluze, 1989):
-Nik ez dakit zenbat urtekin hasi nintzan dantza taldian, baina ikastolan nenguan. Ta geunden jente pilla bat, osea, ume pilla bat, gazte pilla bat, eta igual bazan be bai beste jente batekin harremantzeko gune bat edo, ba beste adin bateko jentia ba igual kalian ez zenduana topo itten. Euskeraz zan leku bat, ez dakit, pozik juaten nintzan leku bat, uste dot herrixan be jende askok jarraitzen zebala gune hori, eta ez bakarrik guraso euskaldunak genkanak, beste inguru bateko jente batek be bai, eta bai, ez dakit, aisialdi bat euskaraz zana, eta bueno, azken finian be bai ba hemengo kultur transmisiño batekin edo hemengo dantzak ikasten edo.
Olatz Arriola-Bengoa (Bilbo, 1986):
-Nik uste dut nik nire herria eraikitzen dudan, osea, nire Euskal Herria eraikitzeko egiten dudan aportazioa da euskal folklorea zabaltzea… bai, nortasun hori… nere nortasunaren parte da. Bai. Osea, euskara bezela, hizkuntza hitz egitea bezala eta euskara zabaltzea bezala… kultura mantentzeko modu bat edo apur bet horren alde egiteko, ez? Hainbat modu daude, bakoitzak ba ez dakit, aukeratzen ditu batzuk, ba batzuk idatzi egiten dute, beste batzuk ez dakit zer egiten dute, ba gure bidea dantza da, ez?
Imanol Epelde (Zarautz, 1977):
-Ze esanik ez bertsolaritza! Bertsolaritza da akaso adibide gorena ez? Edo garbiena. Ia beste herrialde guztitan ahozko tradiziyoa desagertzen danian hemen nola eguneratu deun eta gaur egun ere ba arte diziplina diferentiekin konbinatuz nola eguneratu dan eta ze ze indar daukan gaur egun bertsolaritzak, ez?
Manex Agirre (Aramaio, 1982):
-Bertso-eskolak balio erantsi haundi-haundi bat dauko eta da: ezin dala bertsotan ein euskeraz ez bada. Horrek emuten dau dala txorrada bat baine aisialdiko… bertso-eskola da momentu honetan aisialdiko eskaintza bakarra euskara erabiltzera derrigortzen zaittuena. Ez derrigortu irakasliek esaten dauelako ein in biha dala, baizik eta zure lan-tresna hizkuntza bat dalako. Eta ez dauelako modurik beste inola itteko.
Odei Barroso (Urruña, 1988):
-Eta gu iristen gira euskara emaitera ba beste modu batean, ez? Erakustera euskaraz badirela gauzak dibertigarriak, guay-ak edo cool-ak, ongi pasatzeko eginak, eta beste irudi bat ematen diegu haur horieri, nik ez dut dudarik hortan, euskararen beste irudi bat ematen diegula, e. Ez dela ya nola erran, ikastolako ikastolan baizik… edo eskolan… eskola eremuan baizik baizik gelditzen ez den zerbait, ez? Guk erakusten diegu pixka bat uste dut ateka, eskolako ateak ireki eta kanpora ere euskarak baduela bere mundua, eta pixka bat hori transmititzen saiatzen gira.
Maddi Sarasua (Itsasu, 1995):
-Gu, adibidez, hasi ginelarik ginen hiru ta gero lau, ta zuen generazioan gin dira ainitz berri ta hola, esan nahi dut bertsoak lortu duela erakargarritasun hori, ordun badira ainitz bertso eskola, ikastoletan-eta ttipi ainitzek nahi dute sartu, ez dakitt… Bai, bai, bai. Nik baditut lagunak justuki lizeoan hasi direnak. Inoiz ez dute ukan bertsoarekin loturarik edo beharba bertso saio batera joan edo hola… eta bai, nere lagun batzuk sartu dira bertso eskolan, lizeoan, eta ari dira ikasten!
Manex Agirre (Aramaio, 1982):
-Ume askontzako aisialdiko ekintza bakarra da euskaraz, ez? Gainera, hezkuntzakiko bizipen positibo bat da…
Andere Arriolabengoa (Aramaio, 1982):
-Ze azkenien ez dogu ahaztu biher Arabako kuadrilak… dauzela kuadrilak euskerak ez daukena bape presentziarik: Añana, Mendialdean eta… umiek daukien kontaktu bakarra euskeraz bertso eskola dala.
Odei Barroso (Urruña, 1988):
-Nik uste dut bereziki hizkuntza eta bertsularitzaren transmisioa bermatu nahi badugu, haurretara hel dadin, e gozamena, plazerra eta gustoa transmititu behar zaiela.
-Aisialdian euskararen erabilera neurtzeko kale-neurketak egiten dira (besteak beste Soziolingusitika Klusterrak).
-Gai honekin lotura izan dezaketen beste bideo batzuk:
Euskalkiak hezkuntzan eta hedabideetan